باسمه تعالی

یادگیری غیر لذت بخش برای معلم و شاگرد به عنوان یک مانع خلاقیت محسوب می شود. زیرا ما وقتی از یادگیری لذت نبریم، یادگیری عمیق و پایدار را تجربه نمی کنیم. لازم به توضیح است که اگر یادگیری ما عمیق نباشد و بخواهیم این دانش آموز را به فهم کاربرد، تجزیه و تحلیل، و ترکیب که عالی ترین سطح خلاقیت در یادگیری است تبدیل کنیم خیلی مشکل خواهیم داشت. زیرا خلاقیت در سطح ترکیب فعالیت­های شناختی در ذهن ما و  شاگردانمان اتفاق می افتد ولی ما بدون لذت بردن از درس  و کلاس، یادگیری و فعالیت آموزشی نمی توانیم آن را به صورتی خلاق، مؤثر و کارآمد تبدیل کنیم. به همین دلیل لذت نبردن از درس عامل عمیق نشدن یادگیری و توقف فعالیت­های مغزی در سطح کرتکس ( پوسته) مغز می شود. همیم عامل موجب می­شود خلاقیت به عنوان یک فعالیت زیر کرتکسی و فرآیندی در بخش عمیق تفکر ایجاد شود.

یکی از چیزهایی که در یادگیری غیر لذت بخش برای معلم و شاگرد وجود دارد، این است که طول زمان کلاس از لحاظ روانی و عاطفی خیلی زیاد می شود و شاگرد و معلم انگیزه گوش دادن و فهمیدن را از دست می دهند. علاوه بر این میزان فعالیت و گرایش خلاق شاگرد به یادگیری هم بسیار کم می شود. زیرا در یادگیری غیر لذت بخش رفتارهایی چون کنجکاوی، پرسشگری، تفکر نقاد، تفکر خلاق و جستجو گری ذهنی کم می شود.

پس باید با دقت، حوصله و تمرکز حواس، مهار خوب گوش دادن، خوب نگاه کردن، شیرین حرف زدن، استفاده از نمایش در روش تدریس و بهره برداری از الگوی یادگیری مشارکتی، میزان لذت یادگیری در کلاس را افزایش دهیم تا زمینه­های خلاقیت در کلاس درس ما فراهم شود.

شاگردان هر چه معلم را فعال تر، شادتر و سرزنده تر ببینند و خودشان در یادگیری سهیم باشند، از یادگیری لذت بیشتری می­برند و به درخواستها و انتظارات آموزشی معلم خود بیشتر و بهتر پاسخ می­دهند.

نظرات شما عزیزان:

نادپور(با سواد باشیم تا بهتر زندگی کنیم)

ساعت11:03---23 مرداد 1393

عالی بود

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: